Öyle günler olur.Bir sohbetin ortasında bir laf atarlar ortaya sevdiğin insandır, iyi bilirsin , görmemişsindir kalleşliğini yamuğunu kalbinin bir köşesinde o rakı masasının fazla olduğunu hissedersin .Lafı ortaya atanı bir yere çentiklersin birde.Olur ya birine daha yaparsa ona da inanma gibisinden.Koparsın , bildik o uzun hikayelere dönersin. Gelemedim gidemedim işim çoktu. Yoktu.Hani o bildik laflar.
Yıllar geçer kopuşlara kopuşlar eklenir.Yok olurlar.Bir dolu şey girer araya.Unutursun anlatılanları sende.Sonra bir gün geçmişi görürsün .Aynı anda aynı yerinde aynı.O anda anlarsın ki o rakı masasında ne anlatıldıysa doğrudur.Senin gözlemlerin hepsi ama hepsi yanlışmış. O masada ne konuşulduysa onlar doğru olabilir mi? Evet olabilir.
Senelerinin sana atabildiği en güzel kazıklardan biridir.Hiç bir şeyi geri alamazsın.Masada sadece üstü kalsın diye bıraktıkların kalır.
-
Öncelerden bir yerde daha önceden varsa daha öncesi iz bırakıp gitmişliği bırakmadan olsa kalmasa izi sokak ortasında göz göze gelmişlikten...
-
Nasıl derler bilirsin ya.. Hani dolu dizgin yaşanmış bir gecenin ardından bayram gibi bir sabaha uyanırsın ya...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder