Datça ' nın huyundan mı suyundan mı ? Adamın Can ı akşamın üstünü altına getirdiğimiz saatlerde sohbetin köküne hafif damlarcasına suyu vermeye başlayıp güneşin kızıllaşmasının hafif esintisine elinin içinde yuvarladığın bir bardağın serinliğini gönlünü de katıp kulağında Can babanın seçtiği bir müziğin eşliğinde kurtulamayan dünyanın zincirlerini sayma sohbetine başlamak istiyor , hem de Can Babayla.
Özledim Can Yücelin bir şiirine takılıp belki geçer diye hasretim , bardağımı alıp akşamın kızıllığına meydan okurcasına Datça akşamlarına hiç bir şekilde benzemeyecek saatlere dalmaya çalışıyorum .Can Babayı da özledim.
Rüzgar ,esinti falan yok.
Deniz kokusu dersen Ankara ' da olmaz öyle şey.
Ama yine de vazgeçmiyorum.
Kulağımda '' Sol yanım ,,.
Özledim sohbetini Can Baba.
-
Öncelerden bir yerde daha önceden varsa daha öncesi iz bırakıp gitmişliği bırakmadan olsa kalmasa izi sokak ortasında göz göze gelmişlikten...
-
Nasıl derler bilirsin ya.. Hani dolu dizgin yaşanmış bir gecenin ardından bayram gibi bir sabaha uyanırsın ya...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder